-
به دوست ات میرسی و از حال اش جویامیشوی ، نحوه پاسخگوئی و حالت چهره و تُنِ صدا ، نشان از آرامش خاطر و اعتماد به نفس اش حکایت دارد . چند روز میگذرد و دوباره ایشان را ملاقات میکنی ، وبازهم از احوالات اش میپرسی !!! انگار آن آدم هفته پیش نیست ، همه چیز نشان از در هم ریختگی و از کنترل خارج شدن امور زندگی ایشان دارد. از ریشه یابی این درهم ریختگی و مقایسه حالت موجود با حالت هفته پیش می پرسی ؟؟ میگوید : اعتماد به نفس ام از دست رفته و علت سرحال بودن اش رادرملاقات قبلی بالا رفتن ارزش دلار و بالا رفتن سهام اش دربورس تهران عنوان مینمود / وحال خراب اکنون اش را سقوط هر دو در این هفته!! ***** به راستی ، اعتماد به نفسی که وابسته به مسائلی مانند بورس و دلار / ثروت ها و داشته های مادی/ / و زیبائی جهره و اندام برای خانم ها/ میز ریاست: نه به عنوان محلی برای خدمت به مردمی که مالکین اصلی کشوراند، بلکه پایگاهی برای تغذیه نفس جاه طلبی ، و....همه وهمه ، مصداق تمام شدنی وبا احتمال آ سیب پذیربودن انسان و داشته هایش : نمیتوانند علت و معلول اعتماد به نفس قرار گیرند !؟ **** پس چه باید کرد ؟ اگر معامله گری ، به بیان قرآن کریم " معامله ای پُر سود را با معامله گر منصف و عادلی با نام پروردگار یکتا، رقم بزنیم که تنها ماندگار و جاودان در هستی آست . ما انسان ها قادر به براندازی بازار و واقعیت های نو، در هرلحظه تمدن در دهکده جهانی نیستیم ، امامیتوانیم: مانند هنر پیشه های مجرب درهمه مشاغل در تآترشهریگری ، عالی بازی کنیم، و مانند هنرمندان یاد بگیریم که : بازی است ، وپس از پایان بازی به فترت زیبای انسانی خویش برگردیم !!! !! *****
بقیه داستان ، با برداشت های بازدیدکنندکان گرامی غنی تر میشود.
