بنام : تو , لا مکان ! که هرمکانی در دستانِ توست , و بی نامی که همه اسمائ هستی ز توست , عاشق زیبائی ! خالق زیبائی ! وپدید آورنده بهار ! بخشنده همه , به انسان ! وبخشایشگرِ برکت ویژه!به انسان های ویژه؟! ** در میلاد روئیدنی های هستی : درخت ! و , علف , که : فصل مشاهدات مستانه ! و : سجودی جانانه ! رقصی , در این , میانه مستانم , آرزوست . ** مشتاق ! و محتاج ! / چشم دوخته ام ! به پنخره همیشه گشوده ات / با توان ناچیزم , در انعکاس ذراتی از تجلی ات , که بر من می تابانی ! / در سن کودکی و5 ماهگی این پنجره / که عبادت گاه توست .
