ماندلا/MONDELA
جمعه, ۱۵ آذر ۱۳۹۲، ۱۱:۱۵ ب.ظ
یاد خاطره نلسون ماندلا، مرد تاریخ سازو پرچمدار مبارزه با نژادپرستی ، گرامی باد.
کلمات کلیدی
پرسش وپاسخ
انتظار
من روحانی هستم
مراد چه گفت؟
فتنه کوسه ها
همره بهار
اقتصاد مقاومتی
پرچین سخن
اذان نماز
U S suicide
بشار اسد
بهمن ورجاوند
امام علی وفقرا
uro terorist
شهر تو !
شر در لباس خیر
ژنjew
پُرروئی امریکائی
هجرت
ستایش
یک تجربه
لیچار یک
تامل کنید
فتواهای به ناحق
به مسیحیان ایرانی
لباس ضد حریق
روز نهم دی
گزند دلبستگی
پاشنه آشیل
sensation
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۰)
- دی ۱۳۹۲ (۱۲)
- آذر ۱۳۹۲ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۲ (۹)
- مهر ۱۳۹۲ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۲ (۲۱)
- مرداد ۱۳۹۲ (۵)
- تیر ۱۳۹۲ (۱۶)
- خرداد ۱۳۹۲ (۲۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۹)
- فروردين ۱۳۹۲ (۱۳)
- اسفند ۱۳۹۱ (۶)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۶)
- دی ۱۳۹۱ (۸)
- آذر ۱۳۹۱ (۱۹)
- آبان ۱۳۹۱ (۴)
آخرین مطالب
- ۹۳/۰۱/۲۳Reporting /گزارش
- ۹۲/۱۲/۲۸Spring Verses /ایات بهاری
- ۹۲/۱۲/۰۹WATCHING Sureh /سوره تماشا
- ۹۲/۱۱/۲۳OBAMA suicide/ حمله انتحاری اوباما
پیوندهای روزانه
۱۶ آذر ۹۲ ، ۰۲:۴۳
... ....
... ....
یادش گرام
۱۹ آذر ۹۲ ، ۲۳:۵۸
حاج رضا آبادان
حاج رضا آبادان
ما نمیتوانیم بادها را هدایت کنیم اما آرایش بادبان ها در اختیار ماست / روحش شاد و راهش پر رهرو / استاد همچنان به نظاره ى این پنجره نشسته ام / خدا پشتیبان ات
پاسخ:
چه تصویر ظریف و در عین حلا عمیق !! نا توانی ناخدائی که من ام / که توئی در مدیریت باد ها ، که وزش در هرسمت ، اگر بی بادبان باشیم ، مارا به ناکجا آباد میکشاند و تنها ابزار کنترلی ناخدا ، آرایش درست و هوشمندانه ایست که آسیب هارا کمتر میکند / پا به درون که مینهیم دیگر آن بادبان هم شاید کاری از دست اش ساخته نباشد و بزبان آوردن توکل هم شاید از سر بریدگی باشد / من تسلیم محض را در این آشوب درون چاره میدانم و یس / ومثل همیشه میگوئیم و میگوئی / اما انگار چیزی ملموس نگفته ایم / چرا که دلگیری مبهم ، ریشه در غربت مادارد /حاج رضا / باد و لنح و بادبان ، بوی آبادان را میدهد / سلامت باشی .
چه تصویر ظریف و در عین حلا عمیق !! نا توانی ناخدائی که من ام / که توئی در مدیریت باد ها ، که وزش در هرسمت ، اگر بی بادبان باشیم ، مارا به ناکجا آباد میکشاند و تنها ابزار کنترلی ناخدا ، آرایش درست و هوشمندانه ایست که آسیب هارا کمتر میکند / پا به درون که مینهیم دیگر آن بادبان هم شاید کاری از دست اش ساخته نباشد و بزبان آوردن توکل هم شاید از سر بریدگی باشد / من تسلیم محض را در این آشوب درون چاره میدانم و یس / ومثل همیشه میگوئیم و میگوئی / اما انگار چیزی ملموس نگفته ایم / چرا که دلگیری مبهم ، ریشه در غربت مادارد /حاج رضا / باد و لنح و بادبان ، بوی آبادان را میدهد / سلامت باشی .
(عجب دعای نژادپرستانه‌ای کردم، فکر کنم روح اون بنده خدا در گور لرزید)
یاد لطیفه‌ای افتادم: فرمود سه سیاه در بیابانی می‌رفتند، دیوی ظاهر شد و گفت می‌خواهم شما را به عنوان شب‌چره به نیش بکشم، اما می‌توانید قبل از آن هر یک آرزویی بکنید... اولی قدری اندیشید، پس گفت: عمری سیاه بودم، سفیدم کن! پس سپید شد. بینوای دوم نگاهی کرد و خوشش آمد، پس گفت مرا نیز چنین کن! دیو چنان کرد. در میان موج شادی و ابراز کامیابی آن دو، دیو به سیاه سوم نظر کرد و گفت حال نوبت توست، آرزویت را بگو تا کار را به سرانجام رسانیم... مرد نگاهی به آن دو کرد و گفت: این فرومایگان را که سفید کردی، سیاه کن!
در ارتباط با اون یادداشت spiritual garden از حقیر، مطلب زیبایی از مارتین هایدگر -فیلسوف فقید آلمانی- خواندم بسیار جذاب و البته پرمعنا بود، شاید برایتان جالب باشد:
http://daneshtalab.ir/?p=734