وBURNT LOVE POEMS / غزل های سوخته
پنجشنبه, ۵ بهمن ۱۳۹۱، ۱۲:۰۹ ق.ظ
درویش , درویش !! :
تو درکجا ی راه مانده ای ؟ زِ شاعری که مرده ای , چه زاده ای ؟ وخاکِ آن غزل غزل که سوخت !! تَبَرُکِ کدام رود ؟ کدام گَنگ ؟ نموده ای !! و اشک های سیل واره ات , چه شُد ؟ ^^^^^^
تو همچنان مُکرَرِ تولدِ دو باره ای : زِ مرگِ شاعری به جاو دانگی , شکستگی ی دل , به حُزن ,
برای وا ژه گانِ درد , برای واژه گانِ شوق : طلوعِ نطفه ی نشاط و شور و عشق ! که عشق ! خلعتِ فنا , به راهِ دوست !!! ^^^^ شکستگی ؟ ! شکستنِ بها نه ها , برای مرگ !! : که مرگ ! هستی ی مُدا مِ { هست } , تا { اَ لَست } !!
۹۱/۱۱/۰۵