بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

تکه کوجکی از اینه هستی ام > من>تو >او > را منعکس میکنم > نشکنیدش .

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پرتنهائی خسته ست» ثبت شده است


  • نیایش/شاعر: سپهری.سهراب !/ترجمه به انگلیسی:  ع.گ. دشتی { آیدین}


    • دستی ، افشان ! / تا زِ سرانگشتان ات ،   صد قطره چِکَد / هر قطره شود ، خورشیدی.                              باشد که به صد سوزنِ نور / شب مارا بکند ، روزن  ، روزن !                                                                                                                                             ما بی تاب ، و نیایش بیرنگ .                                    از مهرت ، لبخندی کُن ،  بنشان برلب ما                 باشد  که سرودی خیزد ، ذر خوردِ نیوشیدن تو .                                                                                           ما هسته پنهانِ ثماشائیم .                             ز تجلی ابری کن ، بفرست ،که بباردسر ما ،                           باشد که به شوری بشکافیم ، باشد که ببالیم و  به خورشیدِ تو پیوندیم .                                                                                                                                     ما جنگلِ انبوه دگر گونی .                                           از آ تشِ همرنگی ، صد اخگر برگیر  ، برهم تاب ،    بر هم پیچ  : شلاقی کن ، و بزن بر تنِ ما                 باشد که ز خاکستر ما ، در ما  ، جنگلِ یکرنگی ،       به در آرد سر .                                                                                                                                                     چشمان بسپردیم  ، خوابی لانه گرفت .                    نَم زن بر چهره ما                                                         باشد که شکوفا گردد زنبقِ جشم  ، وشود سیراب از تابشِ تو ، و فرو افتد .                                                                                                            بینائی ، ره گُم کرد .      یاری کن ، وگره زن نگه ما و خودت ، باهم    /          باشد که تَراود درما ، همه تو .                                                                                                                                      ما ، چنگیم : هر تار از ما دردی  ، سو دائی .         زخمه کُن از آرامشِ نا میرا / مارا بنواز   /          باشد که تُهی گردیم  ، آکنده شویم از والا نُتِ      خاموشی !                                                                                                                                        آینه شدیم  ، تر سیدیم از هر نقش .                 خود را در ما بفکَن .                                               باشد که فرا گیرد  هستی ی ما را  ،                   ودگر نقشی  ننشیند در ما .                                                                                                                   هرسو  مرز  ، هرسو نام .                                       رشته کُن از از بی شکلی ، گذران از مرواریدِ زمان و مکان   /                                                        باشد که به هم پیوندد ، همه چیز ،                     باشد که نماند مرز ، که نماند نام                                                                                                                                                                                                                                          ای دور از دست  !                                                                     َپرِ تنهائی خسته است .                                           گَه گاه ، شوری بِوَزان /                                          باشد که شیارِ پریدن !  در تو شود خاموش .                                                                                                                               ***                                                  Dance your hand  ,                                   to be droped                                                                                      Hundred drops / Sun rises of every Drop  ,        of  finger                          /May be , lighting needle /                 Do our night foraminated                                                                                                                              No resting ,  we are .                                              REALITY           PRAISE .                                    From kindness , make , s m ile / Do settle our lips  /Come to be   a  song    / Suitable , be  listend                                                                                                                                                                         We are hiden grain , watch              / Apear as a cloud  Send to rain on us /May be opened ,by your sensation /May  we develope , and join your sun                                                                                                                                                                                                                                                   We  , changing crowded wood .                      Catch hundred spark , of similiri                         make it woven  , twisted  /                                        As a whip  , hit our body  /                                          As long as  come out similarity forest  /     of our ashes   .                                                                                                                                                                                                                                                                                     We deposit eyes  .                                                            a sleep choose it as a nesc .                                      Hit drops at our cheek .                                               May open iris eye  .                                                          full drank of your shine , and fall down.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              EYE  SITE  MISSED THE WAY.                                                                    Assist , entangle our look , to yours.                      May     reflect us / ALL OF THOU                                                                                                                                                                                                                                           we , harp : every  cord   an ache   ,  imagination . !                                                                      Play  us by  immortal  soothing .  to be  empty , to be full : from high silence note .                                                                                                                                                                                                                                                                                 We Became mirror, fear of every design.  Be fallen in us / Reflect  yours in ours                                  To  be  captured  our beeing               ,   and no  any ref lect .                                                        All side frontier , all side  Name  .  Spin from shapeless. Thread from time and space pearl ,  to join every thing together/Remain no   Frantier /   Remain  no  name.                                                                                                                                                                                                                                                                             , FAR FROM  HANDS                                             ,THOU   / fEATHER OF  LONELY IS TIRED, TIME TO TIME / WIND  FRENZY/  TO BLOW ,  OUT ,  JUMPING FERROW

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ ارديبهشت ۹۲ ، ۰۰:۴۷
عابدین گودرزدشتی