نشاط بخش است ، وقتی عزیزی را از دست داده ای اما میبینی که براستی نبودش در دایره آشنائی هاگرامی داشته میشود و خارج از قاعده معاملاتی و بده بستان های روزمره با سوگ رفتن اش : نکوداشت بودن اش را مشاهده میکنی، دوباره امید میبندی به انسان : که هنوز تقابل زشتی وزیبائی ، مهر و کینه، هنوز مساله ایست !! به حسین ، سید شهدا که میرسی ، سوگواری در دایره مشتاقان در داخل کشور را مثل همیشه با شور وحال نگاه میکنی و برابر استطاعت و لیاقت ات ، همراهی میکنی ، اما در آنسوی آبها ، با نامی برخاسته از سنت های زیباو انسانی بومی ، بجای عاشورا ،روز حسین !!!!!!!!!!!!!!! نامگزاری شده و مسلمان و غیر مسلمان با پیروی از ذات حق طلبانه انسان، این روز را و حسین را و شهادت درستیز برعلیه ستم راگرامی میدارند و تو، چون قطره ای در دریای عشق ، به شوری شاهدانه سرشار میشوی و...خدای را سپاس میداری!!
