بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

تکه کوجکی از اینه هستی ام > من>تو >او > را منعکس میکنم > نشکنیدش .

۲۱ مطلب در خرداد ۱۳۹۲ ثبت شده است


خداوند قیام کنندگان به عدالت را دوست میدارد/                                       امروز استادان آگاه و بیدار دانشگاه های اروپا با پیش گامی استادان فرانسوی با بر شمردن دلایل علمی-انسانی به سیاسی بودن تحریم های  غیر عادلانه کشور هایشان بر علیه ج.ا. ایران تاکید نموده وحق غنی سازی هسته ای ایران را برای مصارف علمی وصلح آمیز به رسمیت شناخته اند .ما ایرانیان و همه عدالت خواهان جهان پشتیبانی وسپاس خود را از این حرکت شریف اعلام مینمائیم .                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۹۲ ، ۲۲:۴۲
عابدین گودرزدشتی

در دانشکده افسری ، در درس هنر جنگ ، تمامی جنگ های گذشته جهان را تدریس میکنند ، در آن روزگار ، آخرین جنگ مورد بررسی ، جنگ کُره بود . نکته جالب توجه تاکتیک رزمی ی ارتش ترکیه بود که یکی از کشورهای شرکت کننده در آن جنگ بوده است . تا آن زما ن حرکت نظامی ی عقب نشینی در تاکتیک ترک ها وجود نداشته ، در نتیجه سربازان ترکیه تا آخرین فشنگ می جنگیدند ، واین روش ، از نظر سایر ارتش های شرکت کننده نوعی بیباکی و قهرمانی تحلیل شده بود . شاید این عمل میراٍ ث سپاهیان عثمانی بنام یِنی چری  yeny cheryباشد .                            ***                           بازی های دوگانه فریب کارانه آقای اردو غان از ژست ضد صیحونیستی در آن جلسه معروف در حضور رئیس جمهور اسرائیل و تر ک جلسه وسیله اردوغان و ماجرای کشتی مرمره که با بازی کثیف ایشان جان کمک رسانان خوش قلب به غزه را به خطر انداخت و قهر و آشتی ریاکارانه ایشان با اسرائیل  کجا و همه فتنه گری های سیاسی و نظامی بر علیه خط مقاومت در برابر اسرائیل کجا؟     حالا جامعه جهانی { اتحا د یه نظام سلطه } با همدستان قطری و سعودی و اردوغانی باشکست در سوریه مورد خشم واقع شده اند و درست در باز پس گیری قصیر شاهد درگیری های داخلی در ترکیه هستیم .                  آقای ینی چری اردوغان حالا دوباره شروع کرده به آدرس غلط دادن به مردم ترکیه و سخنان گنده بر علیه دستور دهندگان ایشان در مورد سوریه و نمیخواهد از تاکتیک عقب نشینی استفاده کند و درک کند که دیگر دستت رو شده آقا !                                                      

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۲ ، ۰۳:۳۲
عابدین گودرزدشتی


O! /LORD  ,SEND GREETING TO MOHAMMAD


READ ! , WITH THE NAME OF WHO CREATURE ..................                                   


خدایا ، بر محمد و دودمانش درود فِرِست .                  بخوان بنام خدائی که خلق فرمود .........................    
   بخوان ، به نامِ گلِ سرخ.............................                                                                 
                                                    .
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۲ ، ۱۴:۲۳
عابدین گودرزدشتی

With the name of go/Occasional wall Paper /no.3 /گاه نامه ش.3 


We present congratulation to the fighters at the resistence line , syryia ,Lebonan and the peoples there for make free Ghosair   city from CAPITALIST,S TERRORISM occupation

  WE NAMED GHOSAIR AS THE BROTHER OF LAW WITH KHORRAM SHAHR            


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۲ ، ۱۸:۰۲
عابدین گودرزدشتی

راننده ، درکنار جاده ، زنی گریان را مشاهده میکند که با دستانی لرزان در خواست کمک میکند  .  او ، راننده ، دستور وجدان انسانی را اجرا میکند ، توقف میکند و پرسش میکند ، زن مدعی بیماری خطرناک و اورژانسی کودک در آغوشش را علت پریشان حالی خود اعلام میکند .     راننده او را سوار میکند تا به مرکز درمانی برساند .                                     پانصد متر طی میشود ، زن مردی خسته را در کنار جاده نشان میدهد و میگوید : او شوهر من است که با پای پیاده دارد دنبال پزشک میرود .     راننده اورا هم سوار میکند به امید کامل کردن یاری اش به در راه مانده  کان .                                                                                راننده احساس خوبی دارد ، کاری انسانی در حال انجام است ، وحال خوب او بازتاب درونی طبیعی تقدس کار است .                                                         ناگاه سردی تیغه کاردی را در زیر گلوی خود احساس میکند . ابتدا مساله را جدی نمیگیرد ، اما اخطار مرد اورا با تلخی حادثه رو برو میکند ! توضیح میدهد که من به کمک شما آمدم اما شما مرا تهدید میکنید ؟ ! مرد میگوید شما زنم را به نیت سوئ سوار کرده ای باید شمارا در دفاع از ناموس ام بکشم ، زن به مرد التماس میکند که او نیت اش خیر بوده !  سناریو هم آهنگ شده ، با گرفتن مدارک راننده و خودرو و پرت کردن راننده به بیرون ، در هوای سرد وتاریک ، پایان می یابد .                            این کار ناجوانمردانه ، یکی از هزار  از این دست وبا شگردهای گوناگون دیگر .     درداخل شهرهای بزرگ برای شکا ر زنان و دختران ، مسافران شهرستانی در ترمینال ها و...................!!                                                                                                           ***                                                                                                                                                                                                                                                                                  

دلسوزی  ،رافت ، دستگیری وکمک به در راه ماندگان/ از نشانه های وجودی ذات خدائی ی انسان ، به مثابه دمیدن روح بخشندگی و مهربانی حضرت عشق است درانسان ، این عزیز خدا.                                                      ****  سوگمندانه ، کسی دیگر ، این نوغ طلب یاری را ، حتی ازنوع راسنین اش ،باور نمیکند ، زیرا میترسند از تکرار فجایع کذشته  منعکس شده در روزنامه ها !      ****                                                 این موش های طاعونی انسان نما ، باسوئ استفاده از همه ارتباطات عاطفی انسان ها ، در درون خانه ها وبا پنهان شدن در پشت تقدس خانواده ، اعتمادمتقابل درونی انسان هارا به بیماری خود آلوده میکنند . اِین ها از نوع کوتوله اش هستند .                                  در تمامی ی عرصه ها، بازار ،  اداره ، فرهنگ و هنر ، باحفر تونل های هوشمندانه ، با طاهر متشخص و کِلَس بالا { واژه های کاربردی انسان های تو خالی ، اما مدعی }، همه جارا آلوده گرده اند .                         در این مسیر ، به استناد تاریخ ملل و قصص اقوام کوناگون ، فریب کاریهای شیطانی زنان طاعونی ، با استادی تمام در پنهان کاری در معامله ای با بهره دوجانبه ، دستیاران مناسبی بوده و هستند .                                           ****                  شناخت هرچه بیشتر زندگی رقت بار انسان امروز ، این تکه کوجک از آینه هستی را در  مسیر حرکت شناختی و انعکاس آن ها، بر درست بودن انگشت اشاره به انسان ها ، تک به تک ، و تاکید مداوم بر مسئول بودن انفرادی آن ها ، مطمئن تر میکند .                          کوتاه سخن ، اینکه علیرغم تلاش مدیران دلسوز موجود در جارگوشه جهان ، بویژه ایران اسلامی ، تا دگرگونی راستین در تک تک انسان ها پدید نیاید ، انسان وجهان کره خاکی روی خوش دوستی،تعهد به عهد وآرامش را نخواهند دید .            ان اله لایغیرو مابقو مِن  حتی یغیروما   بانفسهم . راست گفت خداوندجل جلاله . 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ خرداد ۹۲ ، ۱۷:۵۰
عابدین گودرزدشتی


با .. . .  . نام او ! / پدید آورنده هستی ، و.....         انسان!                                                                                           ***                            = آیا ایفای نقشی نو! درمسیر حرکت انسان به سوی انسانی تر شدن ! هنر ناشی از آگاهی ، تنها ! وتنها ، دردستان یک نفر!  با شباهت هائی از فرستادگان حضرت عشق است؟            _  سُنتِ حرکت تاریخ ، که بیشمار نمونه دارد ویکی از ابزارهای عبرت آموزی کُتُب رسولان برای انسان بوده است :می گوید ، امام ! با همگامی اُمت !! یا به عبارتی دیگر : رهبر ! با هم گامی ی رهروان ، پی رو...  { به دنبال آن کس رقتن } ، توانِِ دگرگون کردن را می یابد.                             *                               =  آیا : ؟  تاریخ سازان ، به یک باره ، وبدون وام گرفتن از هزاران حرکت ، از بیشمار محرک انسانی ، در ابعاد بی شمار انسان : اعم از مادی و معنوی ! {که بیشمار رشته های تحقیق در مورد انسان را دربر میگیرد !آغازوپایان ی  داشته اند ؟                                              _  اگربه روایت کتاب کریم ، همه دیوارها ی کوچه ها / همه ذرات هستی / همه اندامهای حسی انسان ها / آنجه را شنیده اند /و دیده اند /وضبط کرد ه اند ، از تمامی ی حرکات { کنش و واکنش } محدود و کم دوام /شکست ها و پیروزی های گذرا { اما ماندگاردر خاطر انسان ها } / ارائه دهند !!  ، شهادتی است : بر این واقعه ! که : هنر ! وهشیاری و هدایت فرایند  همه این تحرکات قرون گذشته ، توام با جسارت ولیاقتی که از بدیهیات ویژگی ی مردان تاریخ ساز است .     روایت راستین حرکت تاریخ و تاریخ سازان است .                   ***                                     روایت تجربیات درونی در بیکرانگی انسان ! / و نوع نگاه ! به هستی ی و انسان / ژرف !، وبا واژکان قابل بیان نیست / اما نقش والائی که در چیستان حر کت تاریخ سازان دارد برای مشاهدات شاهد وار ، دیدنی وقابل درک و دریافت است .                          ****                                  قلم عاشق ام / با زبان لکنت عاشقان / متن بالا را/ پیش کش میکند : به بزرگ رفته : پیرحق ، روح اله !             و روان پاکانِ شهید وطنم  .
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ خرداد ۹۲ ، ۱۴:۲۴
عابدین گودرزدشتی

سعید جلیلی ، برادرم :

  • رای من /تقدیم به تو /مرد شفا ف ، بیدار ، مقاوم و صبور! تو : هزاران بازی فریبکارانه اتحا د یه : سوسیال فا شیستها  + کاپیتالیست ها + استعمار گران نوبا نام : اتحادیه اروپا    ******؟ را دیدی ! و آرزوی جدی گرفتن آن هنر پیشگان و دلقکان سناریو های امریکائی-صیحونی را بر دل پلید شان نها دی / وریشه بحران اقتصادی آنان را در بیدارشدن مردم کشور های غارت شده و کم شدن سهم غارتگری استعمارگران ارزیابی میکنی / وهمه عصبیت های آنان :پرچمداری بیداری انقلاب اسلامی ایران در این رابطه است. مساله این است ! هشدار به دلهای بیدار ! یاری پنهان وپیدای   حضرت عشق را / باور داریم ..                                  
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ خرداد ۹۲ ، ۱۹:۵۸
عابدین گودرزدشتی
  • در هنگا مه دریا فت یاری ها / از حضرت باری !       گروه گروه مَر دُ مِ بیدار شد ه را بنگر / که به یاری جبهه حق ! می شتا بند / سپس سپا س گوی !         حضرت حق را / و تبری خواه از او / که او پذیرنده توابان است .                                              


    به حرکت جوشنده بیداری مرد م آزاده ترکیه ،                              در لبیک گفتن به هَل مِن ناصِرِ ینصُرنی مردم سوریه ! خوش آمد میکو ئیم !                                   گرچه ، اندکی با تاخیر ، اما ، مبارزه با اردوگاه ستمگران جهانی به رهبری شیطان بزرگ : امریکای جهان خوار و نوکران کوتوله او / برای درهم شکستن خط مقاومت ،  همیشه گی است .بریده باد ، دستان ابی لهب .   


    •   بسم اله........../                      اذا جائ نصراله والفتح............                                                                                                                      We say welcome to  effort movement                                              of Turkish free men  , to say YES , to requesting   sopporting of Syrian people at RESISTANCE LINE AGAINST GLOBAL OPPRESSORS  on the leadership of U . S . A. { the great devil} , and their domestics.        تبت یدا ابی لهب .                                                                                     

            

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ خرداد ۹۲ ، ۰۰:۲۸
عابدین گودرزدشتی


به یاد زنی که در اوج ترک تازی های بردگی مدرن{  38- 42 } ،که زن را دست مایه سکس لجام کسیخته به تصویری ناجوانمردانه بسنده کرده بود ! / اما او با آگاهی به کرامت زن دزجامعه ایران ، به مثابه :دختر ، همسر، و مادر ، این تقدس سه گانه را ، بافریادی جاودانه و نازک بینی شاعرانه ، کوس رسوائی آن ناپاکان را ، بر سر جارسوق های دار م. حلاج . به سرود رهائی از بردگی  بدل نمود .                                                                                                     


وهم سبز / شاعر فروغ فرخ زاد / ترجمه به انگلیسی : ع.گ.دشتی { آیدین } .     
  • تمامِ روز در آینه گریه کرد م  /بهار ، پنجره ام را   /     به وهم سبزِ ذرختان سپرده بود !           تنم ، به پیله تنهائی ام ، نمیگنجید .             و بوی تاجِ کاغذیم ،فضای آن قلم روی بی آفتاب را / آلوده   کرده بود                                                                                                            + + +                              نمیتوانستم  ، دیگر نمیتوانستم !                 صدای کوچه ، صدای پرنده ها   !                ضدای گُم شُدن توپ های ماهوتی              و های هوی گریزانِ کودکان                       و رقص بادکنک ها          
  •      که جون حباب های کفِ صابون                    در انتهای ساقه ای از نخ   /صعود میکردند .                                            و باد ، که گوئی :                                        درعمقِ گود ترین لحطه های تیره هم خوابگی نفس میزد  / حصارِ قلعه خاموش اعتماد مرا    فشار میداد                                                         و از شکاف های کهنه / دلم را به نام  ، میخواند                       +++                             تمام روز ، نگاهِ من                                 به چشم های زندگی ام ، خیره گشته بود !  به آن دو چشمِ مضطربِ ترسان !                که از نگاهِ ثابتِ من ، میگریختند !                 و چون دروغ گویان ،                              به انزوای بی خظرِ پلک ها ، پناه می آوردند .                                                                            + + +                            کدام قُله ؟ کدام اوج ؟                                                                                     مگر تمامی ی این ، راه های پیچاپیچ !         در آن دهانِ سردِ مکنده !                           به نقطه تلاقی و پایان ! نمی رسند ؟                                                                   به من چه دادید ؟  ای واژه های ساده فریب                                                           و ای ریاضتِ اندام ها ،  و خواهش ها !                                                                    اگر گُلی به گیسوی خود میزدم  :               از این تقلب  ، از این تاجِ کاغذین                 که بر فراز سرم ، بو گرفته است !               فریبنده تر نبود ؟                                                                                                         + + +                                                                                             چگونه روحِ بیابان ، مرا گرفت !                    و سِحرِِ ماه ، زِ ایمان ِ گَلِه دورم کَرد !           چگونه ؟ ناتمامی ی قلبم بزرگ شد !            و هیچ نیمه ای ، این نیمه را تمام نکرد !                                                               چگونه ایستادم و دیدم !                            زمین به زیر دو پایم ، ز تکیه گاه ، تُهی میشود و گَرمی ی تن ِ جُفتَم                               به انتظارِ پوچِ ثنم ، رَه نمی برد !                                                                                         +  +  +                               کدام قُله کدام اوج ؟                               مرا پناه دهید ، ای چراغ های مشوش !       ای خانه های روشنِ شکاک !                   که جامه های شسته ،                            در آغوشِ دودهای معطر !                         بر بام های آفتابی تان  ، تاب میخورند !                                                                مرا پناه دهید ، ای زنانِ ساده وکامِل !           که از ورای پوستِ سر انگشت های ناز کتان  مسیر جنبشِ کیف آور جنینی را                   دنبال میکند                                          و در شکافِ گریبانتان ، همیشه هوا             به بوی شیرِ تازه میآمیزد !                                                                                  کدام قُله کدام اوج ؟                               مرا پناه دهید ای اجاق های پُرِِ آتش              ای نعل های خوشبختی                         و ای سرود ظرف های مِسین،                     در سیاهکاری ی مُطبخ                             و ای ترنُمِ دلگیر چرخ خیاطی                     و ای جدال روز وشب فرشها و جاروها                                                                   مرا پناه دهید ای تمام عشق حریصی ،         که میل دردناک بقا ، بستر تصرفتان را            به آبِ جادو                                           و قطره های خون تازه ، می آراید .                                                                                       +  +  +                               تمام روز   ، تمام روز                               رها شده ، رها شده ، چون لاشه ای بر آب  بسوی سهمناک ترین صخره پیش میرفتیم     بسوی ژرف ترین غار های دریائی               و گوشت خوار ترین ماهیان                       و مُهره های نازک پشتم                           از حسِ مرگ ! تیر کشبدند .                                                                               نمیتوانستم ،دیگر نمیتوانستم !                                                                            صدای یایم ، از انکار راه بر میخواست               و  یاءسم ، از صبوری روحم ، وسیعتر شده بود !                                                                                                           وآن بهار ،                                             و آن وهمِ سبز                                       که بر دریجه گذر داشت،                           با دلم میگفت :                                      { نگاه کن ، تو هیچوقت پیش نرفتی ،          تو ، فرو رفتی }                                       
    •   Whole the day ,I was weeping in mirror/                                   Spring ,has deposit my window to tree.s green imagination/                  Body has not capacity for cocoon solitude of mine  /                            my paper crown,taint the space of that sunless area  

                                                                            ***                                                  I was not  able,                                         again                                                              The sound of valley , the song of the birds/                                              the tumult  missed tennis-ball/The running away of children uproar/                                                         The air-chamber dance,                  Rising at the end of cotton stock /                                                         as a bubble of soap                                               The wind , that , you,d think /       it gasp for breath in dept of most   deep of dark  bed-fellow moments / was pressing the wall of silent confidence castle/ and  naming me my hearth  from used split                                                                                             the whole day ,view of mine ,has  the been watched eyes of my life .     to those frightened disturbed two eyes / that put to flight of my fixed look / and as liars , was taking refuge in eye-lids .                                                                                                                       + + +            What a summit?                          what a highest points ?                     except , all of those winding ways ,     at that cold sucker mouth /                Would be received at the meeting point ?                                           What did you give me ?                   Simple words of deceitfull ? and ,       body taking pains , and fads  ?                                                               If I placed a flower on my hair ,         from inversion,this paper crown ,       with the bad smell on top of head ,     was not more charming  ?                                                      + + +               How got me the  desert soul ?             And the magic of moon ,              made me far from cattle belief ?                                                             How my incomplete heart ,               grew up ?                                     And no a half did not  complete , this half  ?                                                                                               How me stay , and saw?                   the earth under my feet ,                 getting empty ,of support ?                                                                   And the heat of my  fellow ,        can,t access ,                               to vain waiting of my body !                                                                                           + + +                                                                       What a summit ?                        what a highest point ?                                 O!/ Disturbed lamps  / O! /Doubter light home , get me refuge ,              that washed clothes in the bosom of perfumed smoke,                              at sunny flat roof are swinging.        O!/simple perfect females , get me protected , you ! /that up of your delicate finger skin, continue the way of pleasure movement foetus ,           and in split of your collar, the air ,       always mix by the fresh milk .            What a summit ?                      What a highest point ?                                                                                                                                        o !                                                                                              Get me refuge ,full fireplaces                o!     / horse shoes for happiness                              o!  /the sound of copper vessels in black kichen ,               and the sad song of swing machine,                                         and fighting , during the day and night ,                                  between carpets and sweepers .                                                                                                                                                                                                                                           Give me protection  , all of greedy loves ,that painfull of duration ,        decorate occupation of yours ,          to take possession ,                               with the magic water and fresh blood .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   ALL THE DAY , ALL THE DAY , LOOSELY , AS A CORPSE ON WATER , i WAS GOING FORWARD TO THE  MOST  DREADFUL ROCK, TO DEEPEST SEA CAVE , AND MOST MEAT EATER FISHES                                                                    AND MY BACK VERTABRA , WAS PAINT SHOOTING OF DEAD SENCE                                                                                                                                                                                              Ican,t any more                                                                                                                     The sound of  my feet comes up of denial way to my despair has been more widen from soil patience                                                                                                                                                                       that spring ,                                                                   and that green imagination ,                            that pass of window ,                                         was saying to my hearth                             " you never  go forward ,you went down "  


۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۲ ، ۰۱:۲۳
عابدین گودرزدشتی

  • Whith the name of god /the mercifull and kind
    : who created human of mud , and by blowing her soil into that body whith love , made him the best , in creations , and felt great interest of all those elegance                      
    Recall all beings : to say congratulation for that beutifull created
    . Then, human , in the earth planet ,keep out of their god,s nature , use their election right in the sensuality and making anger as bring about being extortion
    Most of them revolute against god,s profet , killed most of them
    They went to sleep at their circle of ignorance , mixed with a selve created , named ME  !                                                                      as                          they are called , deaf,blind and fool,in ghoran .                 
    This small peice of no border of existance ,after many years looking for and wounder searching at out and inside of my life , to  know real myself  , not that imagine, not that be regarded and not who wished to be ,but that dear created of LORD !                                  
     What address?  what way? / Iproceed on a journy /frightening way! countless obstacles /atractive narrow path / taverns ,may decide every tired passenger to say : this is the aim.                          The sound of back affection, to return ,stay!                         Wounded feet by torn /tired and weak eyes   of tempting mirage reflection
    I was received dead lock / disappointed .    The time was promised .                        Me , and all relationships have been no-existenced , no helping !                  Another one has been born . The fatal ache of chiledbirth came to an end / Praise to god.....                                      
     The home of heart has been cleaned ,for comming in .           she came !! praise to LORD....  
    Now , with no  bill , or any claime , reflect my finding out , with no need to begging confirm of others .                   No fear and no power , except LORD ,THE GREAT.                         
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ خرداد ۹۲ ، ۱۳:۴۶
عابدین گودرزدشتی