Vertigo3 / سرگیجه/3

خوابِ پرواز :                                                              مثالِ رخش و رستم ،                 یا ، پرنده تیرآرش،                گُردایرانشهر              سوار توسن هحرت                   بسوی معبد آدم                     به قصد ترک واماندن ،               عفن بودن               بسوی نور میتازم                   و می نازم ، به توسن ،             اسب رهوارم                         *                   چو هاجر، مادر هجرت ،             به رفتن ، رفتن ورفتن ،               دوای درد پوسیدن ،                و ماندن های کافوری ،               که بوی مرده را دارد !! :                 * *  و توسن ، باکف دریا وبرق گام ورقص یال ، در آتش ! رسای شیهه و آواز بهروزی ،ومن ، چون برگ، در طوفان !                               * * *                 و رهوار نحیب ام را کنارابر میبینم،   ومیخوانم :               سرودهحرت پیوسته و پی گیر ،         به هر حائی که خورشیدیست نور افشان ، زرخوتناک پوسیده،                به نور هرطلوع و شوق روئیدن ،      زتیره خواب نومیدی ، به امیدی و بیداری !                                   * * * *                ورفتن ، در سماع چرخی ی رندی چو مولانا  / بسوی شمس تبریزی ،           و آزاد از (من) و من ها!                                           و من با شمس میخوانم :که هجرت، پویش انسان ،/ که رستن از سرانحام حقارت بار تاریکی /ز دلگیری و بغض و سینه بسته / که چون پروازمرغی زخمی و خسته !                                    * * * * *                و یاد مژده رحمت : الم نشرح لک صدرک ! / و دل در سینه ام(پرواز) میگردد / وآزادی ، نثار سینه های باز میگردد !                                 * * * * * *                 درآن بالاره روشن / بیاد اولین بار امانت ها و اسمائی /که از دوش پدر های پدرجدم /و از ذهن ذلال حافظ اسمائ پاکیزه ، امانت دار گردیدم !!                                      و مسئول بقای حسن تدبیرم/ و هشدار پیامد های لغزیدن : رها در چاه ویل اسفل  السافل !                             * * * * * *              و من تبعیدی مرموز بودن ها /      و گهواره (1) چه جانفرسا! /      عحب، تبعیدی و گهواره و مامن ؟ /   و  و رمزوراز ناگفته ، که فرسودست جانم را/ و رمز جانشین بودن ،خدائی ررا/ که روح اش حان من گشته / وبوی دست او دارم .                                                         و ازتقویم خلق خالق آدم / چه شیرین قصه ای دارم ، که بگذشته / و در گیر (من) و(من ها)ی سرگشته ، که نگذشته!/ولبریز از غم و درد غریبی ها/ بریدن از نیستان فراغت ها/     واین، دلگیری جاوید آدم ها/ واین...                                                ********        وتوسن، خوب میتازد/ ومیداند :زبوی آخور و گندابه خوردن ها، مثال جن و بسم اله، بیزاریم /                         و توسن ، جای خودرا دشت ،میداند / هوای تاختن در اوج را دارد/ و زیر سقف دَم کرده ، قراری در تن و جان اس نمیماند/ کنون اش  چون شهاب شب / و تیری از کمان رسته / به قتل شب کمربسته / همی تازد .                                                                                               ********                                                                    و ناهنگام : صدای پای آواز و نوای شادی توسن : زِ رعد نعره دیوان / به چاه ساکت مرداب ، می افتد / و من ازخواب ناب آرزوهایم / مثال سنگِ تیپا خورده ای ، از بام ِ آن معراج ، می افتم / و مینالم :خدایا ، خواب میدیدم؟                                        ********              سرود ریزش باران و ، رقص پنجره هم گام و / رعد و برق ناهنگام :        خدایا ، خواب میدیدم؟!                                  

---

---

---

(1)- الم نجعلالعرض مهادا/ آیا زمین را گهواره(رشد) شما قرار ندادیم/ صدق..