به : سُهرابِ سِپِهری.........{ آب را گِل نکنیم !! } ******* خواهشِ سادهِ تو : حرفِ زمانِ ما بود , از زبانِ ما بود : {آب را گِل نکنیم !!!}
آب , جاری شدن است آب , شیری ست , زِ پستانِ زمین !! کودکان در خوابند !! آب , در بسترِ خود : زمزمهِ بیداری ست ! **** آب , مظروفِ حیات ، آب , یعنی : جاندار ، آب , یعنی: شدنِ پاک زِ پاک ، آب , یعنی :شدنِ جان , از خاک !! **** خواهشِ ساده تو , حرفِ زمانِ مابود ، از زبانِ ما بود : {آب راگِل نکنیم} ای دریغا ,سهراب : آب ها گل شده اند ، چشم هاراچه کنیم ؟ چشم ها نا شسته ست با چنین آبِ گلین/ شستنِ شان/بیهوده ست ، وخیالِ کهنه ازسوالاتِ {نگاهِ تازه}: لاجرم آسوده ست !! آب , چرکین شده است/ آب , رنگین شده است ، وچنین گشت , که هرصییادی / صید , از آبِ گِل آلود گرفت/ وکسی, روشنیِ آب و.....خیالِ مارا........./ هیچ ! جدی نگرفت !! ای دریغا سهراب/آبها گِل شده اند !!