بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

بازهمم>انسان

مجادله ماهی ها !

تکه کوجکی از اینه هستی ام > من>تو >او > را منعکس میکنم > نشکنیدش .


سیر سیاحتی در طریق معرفت مارا به آنجا میبرد تا بدانیم کسانی مثل مُلا صدرا وارث چه میراث فکری بوده وچگونه اندیشه اش ازافکا ر وعقاید پیشینیان الهام میگرفته است ( &) .                                                             پیگیری ی این بحث  مارا به ادراکی دقیق وصل مینماید که : وقتی ملا صدرا میگوید، کسب دانش از حکمت ( فلسفه ) باید سبب شود تا سالک فکرش را به دنیای ماورا وصل وخودرا آماده تزکیه نفس نماید تا که روح اش به ملکوت اعلی برسد ،   جه میگفت .                                                                       مدرسه خان را درشیراز از میراث ثروت پدرش ساختند تا در آنجا تدریس نماید و طلاب با استعداد امافقیرهم درآنجا درس بخوانند و او کتابهایش را بنویسد.                                                                         طبق معمول در پایان درس مُلا صدرا اجازه میداد تا هر سوئالی که دارند بپرسند  _ یکروز (فیض) داماد مُلا پُرسید :فرق بین حقایق عالی و حقایق عادی جیست؟  +مُلا پاسخ داد : باهم فرقی ندارند !!                                            _فیض پرسید : پس چرا، بس چرا بعضی از آنها را حقایق عالی میخوانند وبعضی را حقایق عادی ؟                                                        +مُلا پاسخ داد: این طبقه بندی را ما برای حقایق ، در نظر گرفته ایم وخود حقایق دارای این طبقه بندی نیستند .                                              حقیقت یک است و صفت جمع را نمیتوان بر آنها آورد .                         این ما هستیم که میگوئیم حقایق ، و آنچه وجود دارد حقیقت واحد است .          چون فکر ما محدود است و نمیتوانیم حقیقت واحد و کامل را ببینیم :درهردوره از عمر، یادر هر پروسه از مراحل تحول عقل ، حقیقت را باتغییراتی مشاهده میکنیم /آنوقت آنچه را فهمیده ایم حقایق عادی و آنچه را نفهمیده ایم حقایق عالی مینامیم   / و اگر روزی حقایق عالی را بفهمیم ، در نظرمان حقایق عادی جلوه میکند.     / به این مثل توجه کنید :                                                        فرض کنید ، درشب ، درتالاری مزین ،تعداد مثلا پنجاه نفر ایستاده یا نشسته اند .  / وهریک شمعی خاموش در دست دارند ، براثر تاریکی شب ، درآن تالار ، هیچکس نمیتواند دیگریرا ببیند ، واگر سایقه ذهنی ازحضور دیگران نداشته باشد ،  تصور می نماید که تنها ست .                                                  او درصدد روشن کردن شمع خود برمی آید ، به محض روشن شدن شمع ،    حیرت زده عده ایرا میبیند که در اطراف او ایستاده ویا نشسته اند واو از حضورشان بیخبر بوده .                                                          حقیقتی که به نظر آن مرد میرسد این است که عده ای در آن سالن حضور دارند وشمعی خاموش دردست دارند وبعلت نورکم آن شمع تعدادکمی را میبیند و  سقف و دیوارها راهم نمی بیند پس حقیقت عبارتست از آن تعداد معدودی که میبیند .                                                                                فرض میکنیم یک نفر دیکرشمع اش را روشن میکند ، ومرد اول میفهمد که باخود ش دو شمع روشن وحود دارد و به علت نور دو شمع ، تعداد بیشتری رامیبیند و بعلاوه مقداری از سقف را مبهم میبیند / وبا روشن شدن هر شمع مرد اول شاهد تغییراتی در دیدن نفرات و تزئینات سقف ودیوار طالار میشود، یعنی تغییراتی جدید در حقیقت بدست آورده ازتالار .                                            واگر همه شمع هارا روشن نمایند ، مرد اول ، همه زوایای طالار را از آدم ها ، تزئینات کف ، سقف ودیوار را از یک حقیقت که سالن وهرچه در آن هست درک میکند /وتمامی مراحل روشن شدن شمع ها/تقویت وسعت نورفکر وعقل ما است .و این قاعده در تمامی ی امور حقیقت جاریست / توخود ، حدیث مفصل .....  


(&) برگرفته از رساله هانری کورین/ وحمعی از خاورشناسان/اقتباس وترجمه : ذبیح اله منصوری / وسپاس ازنشر جاویدان.

                                                                    

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۲/۰۶/۰۸
عابدین گودرزدشتی

حقیقت واحد

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی