FISHES CONTENTION /مجادلهِ ماهی ها!!

 پیغامِ ماهی ها : س. سپهری

•  رفته بوُدم سَرِ حوض  ،                                                                                          تا ببینم شاید ,                                                                                                       عکسِ تنهائیِ خود را در آب  :                                                                               آب در حوض نبوُد !!                                                                                              ماهیان می گفتند : { هیچ تقصیرِ درختان نیست }                                  ظهرِ دَم کردهِ تابستان بود ,                                                                                 پسَرِ روُ شَنِ آّب , لَبِ پاشوُ یه نشست ،                                                           وَ عُقابِ خورشید , آمد او را به هَوا برد , که بُرد..!                                                                                                                                                                             به دَرَک راه نبردیم به اُکسیژِنِ آب ،                                                                برق از پوُلَکِ ما رفت که رفت .                                                                    وَلی آن نوُرِ دُ رُ شت ,                                                                                  عَکسِ آن میخَکِ قرمز در آب ,                                                                          که اگر باد می آمد , دل او:                                                                              پُشتِ چین های تغافل میزد :  چَشمِ ما بوُد :                                                      روُزنی بود به اقرارِ   بِهِشت !!                                                                    تو اگر , در طپِشِ باغ , خدارا دیدی ,همَت کُن ,                                   وَ بگو ,                       ماهی ها ,            حوضِ شان بی آب است !                                            باد میرفت به سر وَقتِ چَنار                                                                     من به سرو قتِ خدامیرفتم                                                                                                                            ....................................................................................................................................                ما : من..تو...او...ما....شما.....ایشان : بهترینِ ماهی های اُ قیانُوسِ آفرینشیم .   اشباع , از حضورِ اقیانوس , واقیانوس : اشباع از حضورِ ما  !!   و چقدر غم انگیز است , مجادله ما بر سَرِ : چند وچوُنِ اقیانوُس!!                                                                                                       ............................................................................................................................ ما انسان ها  ،  درخت  , گُربه و سایرِ جان داران , از نظرِ جسمی , از ارگانیزمِ مشابهی پیروی میکنیم !؟         پس تفاوُت در چیست ؟    آفرینش به ما , انسان !! حقِ گُزینش { انتخاب } داده است , با امکاناتِ لازم , برای به کار بُردنِ این امتیاز و.........مسئول بودن !! .....تکرار میکنم :   مسئول بودن , در آنچه در کِشت زارِ زندگیِ مان : میکاریم , و  چگونگیِ داشتِ آن { مراقبت } , ومسئو لییت در رو برو شدن با محصولی که : برداشت میکنیم , بدونِ فرا فکنی....و به دنبالِ شریکِ جُرم گشتن !!!                                            وسایر جان داران , معصوم وبی گناه : از آن چه که نظمِ آفرینش برایشان برنامه ریزی کرده است , دقیق وبدونِ کم وکاست پیروی میکنند وهرگونه خطا , محصولِ دخالتِ جنایت کارا نه انسان است !!                                                                                               .......................................................................................................................   این تکه آینه ای که رو به روی شما ست , با تک تکِ شما , که هرکدامتان , تکه ای از آینهِ هستی { بودن ,  } ,هستید ,  برتری ندارد ,  تفاوتی که هست : درد ورنجیست که درتراش وزدودنِ غبارِ های مزاحمِ دیدن !  کشیده است  !!!! ؟ وآینه کامل : از تما میِ آیات و نشانه های آفرینش است , که : هستیِ حضرتِ عشق را با انعکاسی عاشقانه , در حالتی  ، از نیستیِ و فنای حجابی با نامِ وَهمیِ { خود!!} بازتابی می کند ///// دو تصویرِیکسان وشفاف ,وبه فاصله شش قرن  از دو آینه : از سلسله پیشگامانِ تجربه های درونیِ انسان : آینه اول : کُنفُسیوس , وآینه دوم : مولی علی . وتصویر : درد از توست , و نمیدانی , , و ....درمان ... در ...توست , و....نمیدانی !!!!! تصویری دیگر :  تو...{خود} ...حجابِ  {خود} ی.....از....میان....برخیز :....مولانا....!!               تصویرِ اول , فقط {نگاه} میکنیم , نه به عنوانِ مدعیِ فضول : عارف , علی شناس , مُفَسِر , محقق : چرا که تیتر ها , حجاب های ضخیمی اند : برای :   ندیدن !! نگاه ,  مثلِ چوپانِِ بیابانگرد !! آیا بیشترِ پیام بران ,چوپان نبوده اند ؟؟..........شناور شو در نگاه : شاهد , شهید !!  و........ادراک ! /////////و...تصویر دوم :...{.خودِ } اول , موهوم ..و...ساخته ...ذهنِ ماست....وهمی که با پوچ بو دن اش : جهان را به دیوانه خانه ای بدل کرده است که در آن : کسی احساسِ دیوانگی نمی کند !! وزندگیِ و ارتباط انسانهارا {در کلِ کره خاک } به جهنمی از :کینه , نفرت , ریاکاری , ستم , فقر وآدم کشی تبدیل نموده است .  با کسب معرفت از درون خویش : {خودِ} اول باید گورش را گُم کند , تا ....{ خودِ} بخشنده ومهربان , که از جنسِ حضرتِ عشق است , و در گوشه ای در درونِ ما در انتظار نشسته است .... تا خانه دلِ ما ,ازآنچه جهنمی ست ...پاک شود , واو...به خانه پاکیزه اش : که دِلِ ماست , وارد شود....و.......                .......................................................................................................................     آخرین گفته اسقفِ انگلیسی نوشته بر سنگِ مزارش در تغییرِ جهان, چنین است :                                                                                        درنو جوانی , میخواستم جهان را دگرگون کنم , اندکی که بزرگ تر شدم , دانستم : شدنی نیست ,                                                       خواستم : اروپا را نجات دهم , فهمیدم , کارِ من نیست ,                 گفتم : کشورم را تغییر دهم ......شهرم را .....موئمنینِ کلیسای خودم را .....!!! نتوانستم .  اکنون که به پایانِ عمرم رسیده ام , باورم این است : که اگر تغییر را از {خود}م شروع می کردم چه بسا به تغییر در شهر, درکشور وشاید : به اصلاح جهان میانجامید!!....                                                                                                 ...........................................................................................................................  یادمان باشد : امورِ سیاسی ,  کارِ آینه نیست . اگر چه : هرچه هست ........ کارِ.....انسان است , اما ویژگی سیاست , عدمِ شفافییت است و پنهان کا ری , و رعایت اصلِ نیاز به دانستن : اطلاع رسانی را در دنیای سیاست , شبیه امورِ نظامی , به طبقه بندی  امنیتی میکشاند .  واگرکسی توقع داشته باشد که : اقداماتِ سیاسی , تمام وکمال در دست رس باشد !  از بی اطلاعی اوست !!!  به هر حال : امور سیاسی ,  کمکی به معرفتِ درونی نمی کند .  ااما : معرفت به درون : شناختِ مسئولان را از بازی های سیاسی رقیب افزایش میدهد !! تا تولدِ انسانِ بیدار , یا بیدار شدنِ انسانِ موجود, این گونه خواهد بود !!                              ویادمان باشد:  صداقت ,  درفضای فریب !!....به حماقت !!! بدل . میگردد ؟؟؟!!!!                                                                                              .........................................................................................................................  مولانا جلالدین گفته است : اگر مخاطب ات را عوضی گرفتی ،            در آن صورت ، هرچه گفته باشی چرند و بی هوده است. ودر اوج بی همزبانی مصداق شمس تبریزی میشوی ،       که فرمود : آن خطاط ، سه گونه خط نبشتی :             اولی را ، خود خواندی و غیر ،                                 دومی را ، خود خواندی ولاغیر،                               سومی را ، نه خود خواندی و لاغیر ،                        آن خط سوم ، من ام !!                                              .............................................................................................  روستائی پاک سرشتی به شهر آمده بود،                    سراط ظهر ، باتکه نانی در پیاده رو خیابانی نشسته بود ،                   داروغه به او گیر داد که شهردار گفته است سد معبر نشود، روستائی اندیشید که راه و جا ، ما لک اش خداوند است ، و توجه نکرد به دستور شهردار !       داروغه علاوه بر تنبیه بدنی به او ناسزا کفت : دَیُوس !!                                                                                روستائی این ناسزا را برنتافت و با قدرت بدنی که داشت ، داروغه را به زمین کوبید ، داروغه های زیادی در بندش کردند،  شهردار به فراشان دستور داد که مرتبا و مکرر ، علاوه بر کتک زدن ، آن ناسزای زشت را در گوشش فریاد کنند ،                         روستائی ، تا جان در بدن داشت به اعتراض خود راخون آلود نمود ، تا دیگر رمقی در او نماند !! آنوقت شهردار فرمود بند هاش را بگشایند و ناسزا زا را فریاد کنند ، روستائی ، گرسنه و زخمی تلو خوران در سکوتی از درد ، راه روستا را در پیش گرفت

  تکرار هرستم در مردم بی پناه ، ایجاد عادت میکند!!

  .  ....................................................................................................................